Różnica polega na tym, że każdy może przynieść, to czego więcej nie czyta, nie ogląda. Znajdziemy tam książki, czasopisma, DVD,VHS, istne skarby z przeszłości. Książki począwszy od naprawdę staroci po różne perełki i nowości.
Możesz wziąć co chcesz, ile chcesz, możesz oddać bądź sobie zostawić. Nawet mój polski księgozbiór trafił tam po części i znalazł swoich czytelników.
Nie ma abonamentu, nie ma terminu, nie ma listy wypożyczających lub oczekujących.
Dla mnie jest to miejsce, które odwiedzam praktycznie codziennie. Nawet jeśli nic nie wezmę, to sam zapach zgromadzonych tam książek, przypomina mi bibliotekę. Gdy wzrok wędruje po tytułach, gdy kartkuję, lub czytam streszczenie z okładki już jestem w innym świecie, w królestwie książek.
Dlatego chętnie tam wracam, wymieniam, niosę coś od siebie.
Bawię się w bibliotekarkę i czytelnika za jedynym razem.
Bycie bibliotekarkę było w dzieciństwie moim marzeniem, tam był spokój, czas dla siebie, zapach książek, wiedza i mądrość.
Kto chciał, ten korzystał, tak jak teraz, kto chce ten korzysta.
In unserer Gemeinde gibt es eine britische rote Telefonzelle. Sie dient nicht zum Telefonieren, sondern ist eine Mini-Bibliothek. Der Unterschied besteht darin, dass jeder mitbringen kann, was er nicht mehr liest oder sieht. Wir finden dort Bücher, Zeitschriften, DVDs, VHS, echte Schätze aus der Vergangenheit. Von wirklich alten Büchern bis hin zu verschiedenen Juwelen und Neuheiten. Du kannst nehmen, was du willst, so viel du willst, du kannst es geben oder behalten. Sogar meine polnische Büchersammlung landete teilweise dort und fand ihre Leser. Es gibt kein Abonnement, keine Frist, keine Leihnehmer- oder Warteliste. Für mich ist dies ein Ort, den ich fast täglich besuche. Selbst wenn ich nichts mitnehme, erinnert mich der Geruch der Bücher dort an eine Bibliothek. Wenn mein Blick über die Titel wandert, wenn ich durchblättere oder die Zusammenfassung vom Cover lese, befinde ich mich bereits in einer anderen Welt, im Reich der Bücher. Deshalb gehe ich gerne dorthin zurück, tausche, trage etwas von mir. Ich spiele ständig Bibliothekar und Vorleser. Bibliothekarin zu sein war mein Kindheitstraum, es gab Frieden, Zeit für mich selbst, den Geruch von Büchern, Wissen und Weisheit. Wer wollte, nutzte, genau wie jetzt, wer will, nutzt.
There is a British red telephone box in our city. It is not used for making calls, it is a mini-library. The difference is that everyone can bring what they don't read or watch anymore. We will find there books, magazines, DVDs, VHS, real treasures from the past. Books ranging from really old to various gems and novelties. You can take what you want, as much as you want, you can give or keep it. Even my Polish collection of books ended up there in part and found its readers. There is no subscription, no deadline, no borrower or waiting list. For me, this is a place I visit almost every day. Even if I don't take anything, the very smell of the books there reminds me of a library. When my eyes wander over the titles, when I leaf through or read the summary from the cover, I am already in a different world, in the kingdom of books. That's why I'm happy to go back there, exchange, carry something from myself. I play librarian and reader all the time. Being a librarian was my childhood dream, there was peace, time for myself, the smell of books, knowledge and wisdom. Who wanted, used, just like now, who wants, uses.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz