Z życia moich kotów - Poof - 1

Witam Państwa, jestem Poof i skończyłem rok, również pochodzę z rodziny von Schneeglöckchen i tam nazywam się Mex von Schneeglöckchen. 

Jestem bratem Wandy, która już się jako pierwsza Wam przedstawiła. 

Razem z Wandą stanowimy niezły duet i całkiem dobrze się uzupełniamy. 

Ja, jak już wspomniała Wanda jestem odpowiedzialny za przypominanie mamie o jedzeniu, a Wandzie ciągle mało zabawy. Gdy ja bym pospał, to Wanda biega za mamą i pomiaukuje o zabawę, po czym chowa się w tunelu i wystawia głowę i znowu żebrze o zabawę. Mama wie co ją czeka, w następnej kolejności Wanda wychodzi z tunelu i wraca do mamy z jakimkolwiek sznureczkiem itp bo to jej ulubione zabawki. Jak ja wtedy mogę spać, gdy te dwie w kółko biegają po pokoju, więc dołączam do nich. Wanda się wówczas obraża i wycofuje, tak ona chce mamę w zabawie tylko dla siebie, ale ja mam je na oku i pod kontrolą ...

***********************************************

Hallo zusammen, ich bin Poof und ich bin ein Jahr alt, komme auch aus der Familie von Schneeglöckchen und heiße Mex von Schneeglöckchen.

 Ich bin der Bruder von Wanda, die sich Ihnen zuerst vorgestellt hat.

 Zusammen mit Wanda sind wir ein gutes Duo und ergänzen uns ganz gut.

 Ich, wie Wanda erwähnte, bin dafür verantwortlich, meine Mutter ans Essen zu erinnern  wieder hat Wanda immer noch nicht viel Spaß. Wenn ich schlafe, rennt Wanda unserer Mutter nach und miaut nach Spielen, versteckt sich dann im Tunnel und streckt ihren Kopf heraus und bettelt wieder.  Mama weiß, was sie erwartet, als nächstes verlässt Wanda den Tunnel und kehrt mit irgendwelchen Schnüren usw. zu unserer Mutter zurück, denn das sind ihre Lieblingsspielzeuge.  Wie kann ich schlafen, wenn die beiden immer wieder durch den Raum rennen, also schließe ich mich ihnen an.  Wanda ist dann beleidigt und zieht sich zurück, ja sie will, dass unsere Mutter nur mit ihr spielt, aber ich behalte sie im Auge und unter Kontrolle ...

***********************************************

Good evening, I'm Poof and I' one year old, I also came from the family von Schneeglöckchen and there my name is Mex von Schneeglöckchen.

 I am the brother of Wanda, which has already presented to you first.

 Together with Wanda we are a good duo, and quite a good complement.

 As Wanda has already mentioned I am responsible for reminding our mother about food and Wanda will  still have a fun and play.  When I try to sleep,  Wanda runs to our mother and asks for playing, then hides in the tunnel and sticks her head.  Mom knows what awaits her in the next is  Wanda out of the tunnel and comes back with any cord, etc. because it's her favorite toys.  How then can I sleep when the two run in circles around the room, so I join them.  Wanda insults and then withdraws, so she wants to play only with our mother, but I have them in the eye and under the control ...

Z życia moich kotów - Wanda 1

Kocie życie Wandy- część 1

  Witajcie, jestem kotka Wanda, z dokumentów rodowodowych Adelia von den Schneeglöckchen. Jestem brytyjskim kotem krótkowłosym i skończyłam dwa lata.

  Moje mamy miały jednak powód by nazwać mnie Wandą, to taka imienna historia którą rozpoczął Cosmo. Niestety Cosmo umarł i nasze mamy dały dom i miłość mi i mojemu bratu Poof.

  W naszym nowym domu jestem księżniczką i rządzę się własnymi prawami.

  Domagam się zabawy, krótko lecz dosłownie to komunikując. O jedzenie  troszczy się mój brat Poof, który budzi mamę i gada o jedzeniu od prawie szóstej rano.

  Od poniedziałku do piątku mama się go słucha i wstaje by nas nakarmić, ale w weekendy jej nie rozumiem, bo my chcemy jeść, a ona twardo śpi. Poof chodzi po niej, gada, ja się dołączam i powoli dajemy radę śpiocha obudzić.

  Dzisiaj to wogóle mama przeszła samą siebie. Wstała, dała nam jeść, zrobiła sobie jak co rano miło pachnący napój zwany przez nią Cappuccino, po czym wlazła do łóżka i zasnęła zamiast się ze mną bawić. Nie pomogły moje żale, a Poof zamiast mnie wspomóc spał razem z mamą. Nie zostało mi nic innego jak znowu zrobić drzemkę. Ja jej później pokażę, co to znaczy nie bawić się z Wandą ...

***********************************************

Wanda's cat's life - part 1

  Hello, I am a cat Wanda, from the pedigree documents of Adelia von den Schneeglöckchen.  I am a British Shorthair cat and I am two years old.

  But my mothers had a reason to call me Wanda, it's a personal story that Cosmo started.  Unfortunately Cosmo died and our moms gave me a home and love to me and my brother Poof.

  In our new home I am a princess and I have my own rules.

  I want to play, briefly but literally communicating it.  My brother Poof takes care of the food, waking my mother up and talking about food since almost six in the morning.

  From Monday to Friday, my mother listens to him and gets up to feed us, but on weekends I don't understand her, because we want to eat and she is sound asleep.  Poof is walking on it, talking, I join in and slowly we manage to wake up the sleepyhead.

  Today, my mother has outdone herself.  She got up, gave us something to eat, made herself a nice-smelling drink she called Cappuccino every morning, then got into bed and fell asleep instead of playing with me.  My regrets didn't help, and Poof slept with my mother instead of helping me.  There was nothing left for me to do but nap again.  I will show her later what it means not to play with Wanda ...

***********************************************

Wandas Katzenleben – Teil 1

  Hallo, ich bin eine Katze Wanda, aus den Ahnentafeln von Adelia von den Schneeglöckchen.  Ich bin eine Britisch Kurzhaar Katze und ich bin zwei Jahre alt.

  Aber meine Mutter hatte einen Grund, mich Wanda zu nennen, es ist eine persönliche Geschichte, die Cosmo begann.  Leider starb Cosmo und unsere Mütter gaben mir ein Zuhause und Liebe zu mir und meinem Bruder Poof.

  In unserem neuen Zuhause bin ich eine Prinzessin und habe meine eigenen Regeln.

  Ich will spielen, kurz aber wörtlich kommunizieren.  Mein Bruder Poof kümmert sich um das Essen, weckt meine Mutter und redet seit fast sechs Uhr morgens über Essen.

  Von Montag bis Freitag hört meine Mutter auf ihn und steht auf, um uns zu füttern, aber am Wochenende verstehe ich sie nicht, weil wir essen wollen und sie schläft fest.  Puh läuft darauf, redet, ich steige ein und langsam schaffen wir es, die Schlafmütze aufzuwecken.

  Heute hat sich meine Mutter selbst übertroffen.  Sie stand auf, gab uns etwas zu essen, machte sich jeden Morgen ein wohlriechendes Getränk, das sie Cappuccino nannte, legte sich dann ins Bett und schlief ein, anstatt mit mir zu spielen.  Mein Bedauern half nicht, und Poof schlief mit meiner Mutter, anstatt mir zu helfen.  Mir blieb nichts anderes übrig, als wieder ein Nickerchen zu machen.  Ich werde ihr später zeigen, was es bedeutet, nicht mit Wanda zu spielen ...

Life is Life ...

Yes it is so. Przyszedł czas, zmienił to i owo. Ale jest dobrze. Żyję w zgodzie ze sobą, z moim sumieniem i zasadami. 

Odżyłam, pracuję, lubię nowe życie, lubię nową siebie. 

Nawet jeśli ciało i głowa jeszcze długo będą ponosić skutki choroby, to już się nie boję o siebie. Jestem ciekawa życia,  silniejsza, pełna dobrej energii i nie dam się znowu rozłożyć na łopatki. A co ma być to będzie. 

Cosmo spogląda z chmurek i mnie pilnuje, a nowe szalone kocie rodzeństwo w postaci Wandy i Poofa zamieniło smutek i żal na radość i śmiech. 

Tak więc nie trzeba TV,  wystarczy obserwować koty w akcji i jest na co popatrzeć. 

Jest czas na naukę, czytanie w ogromnych ilościach, ulubione różne seriale i filmy, długaśne spacery i balkonowanie. Jest czas na nicnierobienie i odpoczywanie. 

Co najważniejsze, są chwile refleksji, porównania, rozważań. Ważne, bo uzmysławiam sobie co było, a co jest. Wiem na czym stoję i to jest moje nowe życie. Tak więc Magdaleno, szczęśliwej drogi już czas.

***********************************************

Ja es ist so.  Die Zeit ist gekommen, er änderte dies und das.  Aber es ist gut.  Ich lebe im Einklang mit mir selbst, mit meinem Gewissen und meinen Prinzipien.

 Ich bin wiederbelebt, ich arbeite, ich mag ein neues Leben, ich mag ein neues Ich.

 Auch wenn Körper und Kopf noch lange unter den Folgen der Krankheit leiden, habe ich keine Angst mehr um mich selbst.  Ich bin neugierig auf das Leben, stärker, voller guter Energie und lasse mich nicht noch einmal zersetzen.  Und was sein muss, wird es sein.

 Cosmo schaut vom Himmel auf und sieht mir nach, und die neuen verrückten Katzengeschwister in Form von Wanda und Poof haben Traurigkeit und Bedauern in Freude und Lachen verwandelt.

 Man  braucht also keinen Fernseher, es reicht einfach den Katzen in Aktion zu schauen, und es gibt viel zu sehen.

 Es gibt Zeit zum Lernen, massenhaft Lesen, Lieblingsserien und -filme, lange Spaziergänge und Balkone.  Es gibt Zeit, nichts zu tun und sich auszuruhen.

 Am wichtigsten sind Momente des Nachdenkens und Vergleichens.  Es ist wichtig, weil ich erkenne, was war und was ist.  Ich weiß wo ich stehe und das ist mein neues Leben.  Also, Magdalena, viel Spaß.