Nie jestem przeciwnikiem brania lekarstw, ale czasem myślę, że co za dużo to nie zdrowo.
Właśnie zdrowo czy nie zdrowo ?
Moje lekarstwa nie prowadzą ku wyzdrowieniu, tylko utrzymują choroby i zaburzenia w takim stanie, by nie było gorzej, by choroby się nie rozwijały dalej.
Tym samym śpię lepiej, mocniej i spokojniej. W dzień nie zasypiam znienacka jak to bywało wcześniej. Owszem tak jak i każdemu ciężko mi się w dni robocze obudzić, ale za to w weekendy śpię ile się da.
Uwielbiam moją nową pracę, która daje mi radość i pozytywną energię, mój Export Back Office, nowe wyzwania i projekty.
Cieszę się, że dzięki lekarstwom, jestem cały dzień na chodzie, działam w pracy. Jak każdy człowiek odczuwam po powrocie zmęczenie. Odhaczam kolejne terminy lekarskie i cieszę się że nie jest gorzej.
Jedyna rzecz którą zauważyłam biorąc lekarstwa, że wewnątrz jestem jakby zamrożona, jakby tam było wszystko stabilnie, a na zewnątrz burza.
Nie potrafię wskrzesić uczuć, nie potrafię się wzruszyć lub rozczulić do łez.
Tylko myśli wariują, a wewnątrz cisza, ewentualnie serce bije szybciej i mocniej.
Tak jakby coś nie pozwalało by moje wewnętrzne ja reagowało na bodźce z zewnątrz, na potrzebę płaczu, krzyku, pokazania emocji.
Dlatego też pracuję nad poznawaniem siebie i rozpoznaję stany w jakie popadam w porównaniu do reakcji ciała, co czuję, kiedy, jak mocno i co to wyzwoliło.
Krótko mówiąc, niektóre lekarstwa dają mi komfort snu i przetrwania dnia, inne mają moce trzymające choroby w szachu, a inne mnie znieczuliły i uśpiły moje wewnętrzne ja.
Drei Tabletten morgens und fünf Tabletten abends.
Die Menge hängt immer von den Blutewerten ab, manchmal bleibt die Dosis gleich, manchmal steigt sie.
Ich bin nicht gegen die Einnahme von Medikamenten, aber manchmal denke ich, dass zu viel davon ungesund ist.
Ist das gesund oder nicht? Meine Medikamente führen nicht zur Genesung, sie halten nur Krankheiten und Störungen in einem Zustand, in dem sie sich nicht verschlimmern, so dass sich Krankheiten nicht weiterentwickeln.
Dadurch schlafe ich besser, kräftiger und ruhiger. Tagsüber schlafe ich nicht mehr so plötzlich ein wie früher. Ja, wie alle anderen auch, fällt es mir werktags schwer, aufzuwachen, aber am Wochenende schlafe ich so viel wie möglich.
Ich liebe meinen neuen Job, der mir Freude und positive Energie gibt, mein Export Back Office, neue Herausforderungen und Projekte. Ich bin froh, dass ich dank Medikamenten den ganzen Tag laufen kann und bei der Arbeit aktiv bin. Wie alle anderen fühle ich mich müde, wenn ich zurückkomme. Ich hake die nächsten Arzttermine ab und bin froh, dass es nicht schlimmer ist.
Das Einzige, was mir während der Einnahme des Medikaments aufgefallen ist, ist, dass ich innerlich irgendwie erstarrt bin, als ob dort alles stabil wäre, und draußen ein Sturm herrscht. Ich kann meine Gefühle nicht wieder aufleben lassen, ich kann nicht gerührt oder zu Tränen gerührt sein. Nur die Gedanken werden verrückt, und die Stille im Inneren, möglicherweise schlägt das Herz schneller und härter. Als ob etwas mein Inneres daran hinderte, auf Reize von außen zu reagieren, auf das Bedürfnis zu weinen, zu schreien, Emotionen zu zeigen. Deshalb arbeite ich daran, mich selbst kennenzulernen und zu erkennen, in welche Zustände ich verfalle, verglichen mit der Reaktion des Körpers, was ich wann fühle, wie stark und was der Auslöser dafür ist. Kurz gesagt, einige Medikamente geben mir Trost beim Schlafen und helfen mir, den Tag zu überstehen, andere haben die Kraft, Krankheiten in Schach zu halten, und wieder andere haben mich betäubt und mein inneres Selbst eingeschläfert.
Three in the morning and five tablets in the evening. The amount always depends on the results, sometimes the dose stays the same, other times it goes up. I am not against taking medication, but sometimes I think that too much is not healthy. Is that healthy or not? My medicines do not lead to recovery, they only keep diseases and disorders in such a state that they do not get worse, so that diseases do not develop further. Thus, I sleep better, stronger and more peacefully. During the day I do not fall asleep suddenly as it used to be before. Yes, like everyone else, it's hard for me to wake up on workdays, but on weekends I sleep as much as possible. I love my new job, which gives me joy and positive energy, my Export Back Office, new challenges and projects. I'm glad that thanks to medication, I'm able to walk all day, I'm active at work. Like everyone else, I feel tired when I return. I tick off the next doctor's appointments and I'm glad that it's not worse. The only thing I noticed while taking the medicine is that inside I'm kind of frozen, like everything is stable there, and outside there's a storm. I can't rekindle my feelings, I can't be moved or moved to tears. Only thoughts go crazy, and silence inside, possibly the heart beats faster and harder. As if something prevented my inner self from reacting to stimuli from the outside, to the need to cry, scream, show emotions. Therefore, I work on getting to know myself and recognize the states I fall into compared to the body's reaction, what I feel, when, how hard and what triggered it. In short, some medications give me comfort to sleep and get through the day, others have the power to keep disease in check, and others have anesthetized me and put my inner self to sleep.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz