Wybaczamy z reguły komuś, kto nas skrzywdził i prosi o wybaczenie.
Ale tym razem chodzi o coś innego.
Słyszałam, uczyłam się o wybaczaniu sobie lub komuś, kto wcale nie musi o tym wiedzieć. Wystarczy, że ja czuję się w jakiś sposób zraniona, obciążona, że jest mi z czymś źle. Gdy wybaczę pomogę sobie w wyzdrowieniu.
Gdy wybaczę sobie swoje niedoskonałości, choroby, błędy, prawdopodobnie przestanę być sama na siebie zła, że jestem jaka jestem i jest jak jest.
Uświadomiłam sobie, że już kiedyś też wybaczałam, nie mówiąc nic nikomu, by móc dalej żyć i zaakceptować pewne fakty.
Rzeczywiście po takich decyzjach, było mi łatwiej zrozumieć pewne zachowania i iść przy tym swoją drogą. Tylko że nie nazywałam tego wybaczaniem.
Więc wybaczam.
Wie kann man das Konzept der Vergebung verstehen?
In der Regel vergeben wir jemandem, der uns verletzt hat und um Vergebung bittet.
Doch diesmal geht es um etwas anderes.
Ich habe gehört, gelernt, wie man sich selbst oder jemandem vergibt, der es nicht wissen muss. Es reicht mir, mich irgendwie verletzt zu fühlen, belastet, dass ich mit etwas falsch liege. Wenn ich vergebe, helfe ich mir selbst zu heilen.
Wenn ich mir meine Unvollkommenheiten, Krankheiten und Fehler vergebe, werde ich wahrscheinlich aufhören, wütend auf mich selbst zu sein, für das, was ich bin und wie es ist.
Mir wurde klar, dass ich auch schon früher vergeben hatte, ohne es jemandem zu sagen, damit ich mein Leben fortsetzen und bestimmte Tatsachen akzeptieren konnte.
Tatsächlich fiel es mir nach solchen Entscheidungen leichter, bestimmte Verhaltensweisen zu verstehen und meinen eigenen Weg zu gehen. Nur habe ich es nicht Vergebung genannt.
Also vergebe ich mir.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz